سیاه‌دانه، یا سُنیز گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی اروپای شرقی و کشورهای بلغارستان، قبرس، رومانی و غرب آسیا و کشورهای ایران، ترکیه و عراق است. این گیاه از خانوادهٔ آلاله‌ها و شمارهٔ گلبرگ‌های آن از پنج تا هشت است و دانه‌های سیاه‌رنگ آن در برگه‌های وسط گل قرار گرفته و بوی مخصوصی دارد. این گیاه حدود 20 تا 30 سانتی‌متر رشد می‌کند و دارای میوه‌ای سه‌قسمتی و بزرگ و کپسول‌مانند است که حاوی تعداد زیادی بذر است. زنبور های عسل با تغذیه از این بذرهای سیاه عسل ارگانیک ی تولید میکنند که با نام عسل سیاه دانه شناخته می‌شود. سیاه دانه در ایران در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید.
