اکبر پس از بیماری پدرش شمس علی در سال 1340، مسئولیت یک خانوادۀ پنج نفره‌ای را به دوش کشید. او هم‌زمان به تحصیل و کار در کارگاه قالی‌بافی مشغول شد و پس از مدتی تصمیم گرفت از زادگاه خود، آذرشهر، به تهران عزیمت کند. در تهران به تشویق دوستان وارد گارد شاهنشاهی شد و پس از چهار سال متوالی، درجۀ گروهبان دومی را گرفت. اما وجود برخی تبعیضات و فضای آلودۀ گارد او را به استعفا واداشت. سرانجام در آذر 1357 برای همیشه از قید گارد شاهنشاهی رها شد. سال‌ها پس از پیروزی انقلاب و با شروع جنگ تحمیلی ستاد کمیتۀ مسجد قبا را پایه‌گذاری کرد. وی مسئولیت مسلح کردن افرادی را که در مجموعۀ او حضور می‌یافتند داشت. سرانجام نیز در عملیات والفجر 4 به عنوان فرماندۀ تیپ یکم عمار به شهادت رسید. کتاب حاضر به زندگی داستانی شهید اکبر حاجی‌پور فرماندۀ تیپ یک عمار اختصاص یافته است.
