گزیده متن کتاب : حضرت استاد علامه حسن‌زاده آملی (دام ظله العالی) در سفری که به همدان داشتند، محضر آیت الله تألهی می‌رسند. مرحوم آیت الله تألهی نکاتی فرموده، و کمی درباره (ذکر) سخن گفتند. جناب علامه حسن‌زاده در پیرو کلام ایشان می‌فرمودند: شرط بسیار مهم تأثير اذکار و ادعیه و نظایرها طهارت انسان است که صرف لقلقه لسان سودی نبخشد. بلکه مبادا موجب قساوت و دوری هم بشود زیرا که ذکر عاری از فکر است یعنی قلب بی حضور است، و قلب بی حضور چراغ بی نور است و شخص بی نور از ادراك حقایق دور است. و مثل ذکر بی حضور مثل کوری است که در دست او مشعل نور است.
