در این کتاب آمده است: «می» خانواده‌ای شاد و پرجمعیت بودند که در هر شرایطی با عشق در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند و مراقب یکدیگر بودند. شاید بچه‌ها دائما شیطنت می‌کردند و گاهی با هم دعوا می‌کردند اما از صمیم قلب همدیگر را دوست داشتند و برای هم احترام قائل بودند. آنها خوشبختی را با پول یا میزان دارایی نمی‌سنجیدند، چیزی که برایشان اهمیت داشت رضایت پدر و مادرشان و شاد بودن قلب خواهرها و برادرهایشان بود. این خانواده همیشه خوشبخت خواهد بود، راز خوشبختی در امکاناتی که داریم نیست، خوشبختی باید در قلب انسان‌ها وجود داشته باشد.
