یک نمایشنامه جذاب ایرانی: لیانا: این ساحل و جنگل و جلگه فقط مال کسانی نیست که مالک اون هستن. گیل: هر روز هم داره بدتر میشه... پیرها می میرند و جوون ها زمین می فروشند. لیانا: این خیلی بده... وقتی پولش رو خوردند و تموم شد، فقط یه حسرت براشون باقش می مونه. مرگ زمین یعنی مرگ انسان... وقتی همه جا پر بشه از آهن و بتن. گیل: جنگل آهن
