گزیده متن: همسویی دربار با جامعه اهل تسنن پس از یک دوره کوتاه جبهه گیری بهترین خبر برای افراطیان این جامعه بود تا خودشان را حتی به لحاظ وضعیت اجتماعی به موقعیت و جایگاهی ویژه برسانند و از یک سو از ماندگاری تفکرشان میان عموم جامعه مطمئن شوند و از سوی دیگر سرعت یارگیری شان را بالا ببرند، مردم و عالمان میانه رو را در فشار سیاسی قرار دهند و راهی جز گرایش به این عقیده را برایشان باقی نگذارند. ماندگاری این تفکر افراطی و گرایش به آن از یک سو، زمینه ساز درگیری های خونین میان آنها و مخالفانشان را به دنبال می آورد. نمونه ای از این درگیری ها را در درگیری های مذهبی چندباره میان حنبلیان و شیعیان بغداد شاهدیم. از سوی دیگر، این گروهک میتوانست با رشد جمعیت عقایدش را میان عموم جامعه ترویج کند و جا بیندازد.
