پس از نبردهای سنگین و طاقت فرسای ایران و روسیه در زمان فتحعلی شاه قاجار و تسلط دولت روسیه تزاری بر شهرهای آنسوی ارس گروه کثیری از بزرگان آن نواحی که علاقه ای به حکومت روسیه نداشتند و خود را ایرانی می دانستند به ایران کوچیدند از جمله یوسف خان گرجی که در دربار ایران به مقام سپهداری رسید. پس از معاهده فن کین اشتاین و ورود ژنرال گاردان فرانسوی به ایران مقرر میشود که قوای ایران زیر نظر افسران فرانسوی تعلیمات جنگی ببینند. از آنجا که جوانان عراق عجم در نبردها رشادتهایی از خود نشان داده بودند یوسف خان مامور تعلیم آنها شده و به این نواحی می آید. یوسف خان پس از استقرار نظم در منطقه به فکر تاسیس یک ساخلوی نظامی می افتد تا بهتر بتواند نظامیان تازه کار را زیر فرمان و مراقبت خود داشته باشد. همین امر موجب میشود تا اندک اندک آن ساخلوی نظامی را به شهری تبدیل کند که اکنون اراک نامیده میشود. به دور سلطان صاحبقران و عهد جدید نمود یوسف ثانی بنای مصر جدید که این شعر به حروف ابجد میشود سال ۱۲۳۱ هجری قمری که سال اتمام بنای شهر اراک میباشد.
