وقتی به استیو جابز، هیتلر و نلسون ماندلا فکر می‌کنی، به‌نظرت چه عنصری بینشون مشترک هست؟ همه‌ی این آدما، افراد شناخته‌شده‌ای بودن؛ اما وجه اشتراکشون چیزی به‌اسم کاریزما هست. کاریزما یا فرهمندی همون چیزی هست که باعث میشه دیگران نگاه مثبتی به یه شخصیت داشته باشن. شاید بین اسم‌های بالا، آوردنِ اسمِ هیتلر یه‌مقداری برات تعجب‌آور باشه؛ اما حقیقت اینه که هیتلر یک رهبر کاریزماتیک بود؛ وگرنه امکان نداشت که نفرت‌پراکنی‌هاش برای احدی جذاب باشه. درواقع این شخصیت و نوع سخنرانی‌های هیتلر بود که باعث میشد تا میلیون‌ها آلمانی خودشون رو جان‌فدای این رهبر دیکتاتور و خون‌ریز بدونن. این قدرت کاریزما هست؛ قدرتی که هنر جذاب بودن رو برامون به‌ارمغان میاره؛ اما خبر خوبی که درباره‌ی کاریزما وجود داره، اینه که این ویژگی یه موهبت خدادادی نیست و هرکسی می‌تونه از خودش یه شخصیت کاریزماتیک بسازه.
