«توماس برنهارد یکی از اصیل‌ترین رمان‌نویسان ادبیات آلمانی است. پیوندهای او با جرگه‌ی کافکا، موسیل، بروخ هر روز روشن‌تر می‌شود.» (جُرج اشتاینر، ضمیمه ادبی تایمز) «شاید توماس برنهارد بهترین نویسنده برای زمان ما باشد ... در استادان بزرگ شاهد لطیف‌ترین و نافذترین برنهارد هستیم.» (اِد ویستِد- بمب مگزین) «لذتبخش‌ترین رمانِ توماس برنهارد.» (رابرت کرفت، مجله نقد ادبی نیویورک) «پرشور و بیرحمانه جذاب ... یک اثر ادبی چشمگیر.» (نقد کتاب نیویورک تایمز) «به طرز بهت‌انگیزی اصیل، تصنیفی از یک زیبایی تازه‌ی غریب.» (هفته‌نامه‌ی نِیشن) «رمانی استثنایی ... نثر برنهارد سلیس و تراواست.» (ضمیمه‌ی ادبی تایمز لندن) «سرسام‌آور، وسواس‌آمیز، کوبنده، بینهایت خنده‌دار و به طرز عجیبی زیبا.» (کلیر مسود، نویسنده‌ی بچه‌ی امپراتور) " نثر برنهارد هیپنوتیزم‌کننده، توقف‌ناپذیر، و به سرعت خودِ اندیشیدن است. او، مثل تمام نویسندگان بزرگ، شما را به اندیشیدن وامی‌دارد. " (واشنگتن پست)
