در بخشی از متن این کتاب می خوانیم: دعا،که نجوا کردن با برترین وجود و حلقه ی اتصال بنده کوچک به لطف و کرم بی نهایت است،کارکردهای روانی و عاطفی مهمی نیز برای دعا کننده در بر دارد. از مهم ترین آثار دعا،فراهم شدن زمینه برای ابراز دردها و مشکلات و بیان آلام و رنج های درونی است.بیان درد ها و رنج ها زمینه ساز تخلیه ی عمیق روانی و تسکین آن می شود؛آن هم در پیشگاه محرم اسراری است که ابراز درد نزد او تنها موجب حقارت نمی شود بلکه بر عزت و احترام انسان نیز می افزاید. ارتباط با خدای توانای بی زوال،امید و نشاط را نیز در دل انسان مومن همواره نگاه می دارد و قدرت معنوی بی نظیری به او عطا می کند.
