این کتاب با تکیه بر تعاملات تلفنی و ویدئویی روزمره، چگونگی استفاده از گرامر انگلیسی‌ها را برای فرمول‌بندی پاسخ‌ها در مکالمه معمولی بررسی می‌کند. نویسندگان نشان می‌دهند که سخنرانان پاسخ‌های خود را به روش‌های مختلفی می‌سازند: پاسخ‌ها می‌توانند طولانی‌تر یا کوتاه‌تر، تکراری یا غیرمعمول باشند، و می‌توانند با «ملودی‌های» مختلف بیان شوند. آنها استدلال می کنند که یک تعامل رویکرد کلیدی برای توضیح این است که چرا برخی از انواع گفته ها در مکالمه انگلیسی به نظر می رسد چیزی ;مفقود; است و برخی دیگر بیش از حد لفظی به نظر می رسند.
