ویژهنامۀ سال 98: ما و فضای اطرافمان 98 سیاه بود و پلید. با چنان زوری هلمان داد که به هر تقلایی نتوانستیم زمین نخوریم. بیش از همیشه در کار، توان، قدرت و اثرگذاریمان در فضای اطراف تردید کردیم و حالا یادمان نمیآید یک سال پیش چطور آدمهایی بودیم. آن لحظههای اولی که پخش زمین بودیم هیچ فکر نمیکردیم بتوانیم دوباره تمام زورمان را برای تغییرات اپسیلونی خرج کنیم.