این اثر فردی هست که گاهاً فکر میکنه یک سری فضاهای خالی تو مسیر بزرگ شدنش بوده و کودکیشو به اندازه ی کافی کودک نبوده و زودتر از محیط اطرافش به ادراک بعضی چیزها رسیده. اون رو گاهی به صورت پیر درون میبینه، گاهی براش نقش وجدان رو بازی میکنه و گاهی هم مشاورش میشه. ولی در نهایت بهای این آگاهی اینه که کودک درونش رو گم کرده.
این اثر شاید حس و حال یکایک ما باشد که در این روزگار از درون پیر شده ایم اما همچنان ظاهری شاداب و جوان داریم.