نقش بزكوهی نماد ایران باستان، با مضمون آبخواهی، زایندگی، فراوانی نعمت و محافظت است. تعبیری از یك فرشته كه در مواقع سختی ها از آن كمك خواسته می‌شد هنرمندان پیش از تاریخ تصورات خود رابر گل، سنگ و فلزدرقالب نقوش جانوری، خلق می‌کردند،که شاید این نقوش برای آنان نمادی از خدایان بوده است. در میان این نقوش، نقش مایه بز کوهی در سبک‌های متنوع بیش از دیگر حیوانات خود نمایی می‌کند. بزهای کوهی با شاخ‌های بلند در آثار و نقوش بدست آمده جایگاه ویژه و انکار ناپذیری دارد. تا کنون آثارمختلفی از شکل این بز به‌صورت واقع گرایانه یا تجریدی بر روی ظروف سفالی به جای مانده است با بررسی و پژوهش بر روی سنگ نگارها در ایران نشان می‌دهد نقش بیشتر از 90 درصد آنها را بزکوهی تشکیل می‌دهد.
