برخی منابع طاووس را «فراش‌مرغ» آورده‌اند؛ شاید از آن جهت که بال‌های خود را همچون فرشی نگارین بر زمین می‌گستراند. ارسطو آورده که طاووس و خروس «پرنده پارسی» نام داشته‌اند و در موارد متعددی، طاووس از عمده پیشکشی‌های سفیران پارسی به پادشاهان ممالک مختلف بوده است.
