برای هر دیوار داخلی مانند بتونه، گچ و پرایمینگ مورد استفاده قرار می‌گیرد نیمه براق رنگ دکتر باکتر شامل ترکیبات باکتری سید (کشنده باکتری) مثل کلرومتیل ایزوتیازولینون(CMIT)، متیل ایزوتیازولینون(MIT) و کاربندازین که در تقسیم‌بندی EPA به عنوان اولین گروه ترکیبات بسیار سمی تقسیم‌بندی شده‌اند، نمی‌باشد. هرچند این ترکیبات خطرناک تا سطح 5 ppm اجازه مصرف دارند. همچنین در ترکیب این رنگ از ترکیبات آزادکننده فرمآلدهاید، لید، مس، جیوه و کاربندازیم استفاده نشده است، گرچه این ترکیبات هم تا سطح 1000 ppm اجازه استفاده دارند. در رنگ آنتی باکتریال دکتر باکتر نسبتی از باکتری سید A و B استفاده شده است که به ترتیب ۷۰ و ۵۰ درصد زیر سطح مجاز قابل استفاده می‌باشند. همچنین از بیوسیدC که در بسته بندی فراورده‌های غذایی استفاده می‌شود و بیوسید D که در فراورده‌های آرایشی، شامپو، صابون‌های آنتی‌باکتریال مایع و جامد و خمیردندان بکار می‌رود، استفاده شده است. اثر سینرژی در ترکیب این چهار باکتری سید دیده می‌شود. بیوسیدC مانع عملکرد فیزیولوژیکی و تولید مثلی باکتری می‌شود. بیوسید D اثر آنتی باکتریال خود را با مهار آنزیم انوئیل رداکتار که در متابولیسم باکتری نقش دارد ایفا نموده و از سنتز لیپید در باکتری جلوگیری می‌کند. رنگ های آنتی‌باکتریال دکتر باکتر با استفاده از مقادیر ذکر شده بیوسید‌های نام برده برای سلامت انسان مضر نیستند. در طی مدت بین دو رنگ‌آمیزی با استفاده از این رنگ (تقریبا بین ۴ تا ۵ سال) مقادیر بیوسید‌ها تا حداقل میزان ممکن کاهش می یابد. احتمال آسیب محیطی ناشی از ورود باکتری سیدها به طبیعت بسیار نا‌چیز و حتی غیر ممکن است، زیرا تجزیه این مواد در طبیعت بسیار سریع می‌باشد. برای مثال بیوسید A در کمتر از ۲۴ ساعت در آب دریا از بین می‌رود. تجزیه این مواد در طبیعت هیچگونه اثر موتاژنیک تتراتوژنیک و کارسینوژنیک ندارد.
