مناطق جنوب اروپا، خاورمیانه و آسیای مرکزی مهد اصلی و زادگاه اولیه بادرنجبویه است. رشد این گیاه بسته به موقعیت و شرایط محیطی از 30 تا 80 سانتی‌متری دیده شده و خواص بسیار زیادی در طب سنتی دارد. علاوه بر استفاده دارویی از تخم آن برای تزئین سالاد و استفاده خوراکی نیز بهره می‌برند. ریشه‌های کوچک و استوانه‌ای شکل بذر بادرنجبویه ساقه‌های چهار گوش و کرک دار را تولید می‌نماید. گل‌های این گیاه نیز به مرور از رنگ سفید به رنگ بنفش تبدیل شده و عطر و بوی بسیار مطبوعی دارد؛ مانند سایر اعضای خانواده نعناعیان، بادرنجبویه نیز از جمله گیاهان خوش عطر محسوب می‌گردد. عطر برگ‌های له شده بادرنجبویه شبیه به عطر لیمو شیرین بوده و شکل بیضی و یا قلبی شکل نیز مشخص کننده این برگ‌ها از سایر گیاهان است.
