اسپلیتر ها میتوانند به دو صورت (Centralized Split vs Cascaded Split)انشعاب آبشاری و مرکزی مورد استفاده قرار گیرند.پیکر بندی بستگی به تو پولوزی شبکه دارد. تقسیم متمرکز به طور معمول شامل تعداد 1 × 16 و 1 × 32 اسپلیتر می شود.بهترین هزینه بودجه بندی برای یک نقطه اتصال است.هر چقدر مرکزیت بیشتر باشد تراکم پورت بیشتر که باعث راحت تر شدن و کارآمد تر شدن عملیات تست و رفع مشکل و نگهداری میشود.به علاوه باعث بهره برداری بهتر خروجی پورت های اسپلیتر میشود. انشعاب آبشاری در 1: 4 و 1: 8 یا 1: 2 و 1:16 ترکیب تقسیم می شود.انشعاب آبشاری مزیت کاهش تعداد و متراژ فیبر مصرفی در نقطه دسترسی است که باعث اقتصادی شدن دسترسی پورت PON در مناطق با تراکم زیاد و پر زحمت در نصب میشود. علاوه بر این، می تواند هزینه را از لحاظ فیبر نوری افقی کاهش دهد و کلوژرهای فیبر نوری به علت تعداد پورت های پایین تر، کوچکتر هستند.این مدل بخاطر ویژگیهای که دارد نه تنها در مناطق روستایی مقرون به صرفه است بلکه در مناطق شهری نیز به دلیل کوچکی عناصر شبکه و کم شدن میزان مصرف کابل نیز استفاده میشود. البته راه حل بهینه بسته به میزان پورت مورد انتظار متفاوت خواهد بود . انشعاب مرکزی در مواردی که تعداد انشعابات کم باشد مقرون به صرفه تر است.