ژور روایتی است از زندگی با تمام هیاهو، هیجان، ترس‌ها و نگرانی‌هایش. برایش تنبوری طراحی شده که از نظر ظاهری و صدا با تنبور سنتی متفاوت است؛ یعنی هم تنبور است و هم نیست. گاه صدای بومی و گاه صدایی غیر آن را داراست. خود ساز، نقش راوی و صدای آن، شرح زندگی‌اش را بازی می‌کند.
